Debuutrede

Puntjes op de ï zorgde er samen met (zo bleek later) adjudant Joost Heuvels voor dat er op de eerste pronkzitting van carnavalsvereniging De Dakhazen ook een onvervalste buutrede kon worden gepresenteerd.

 

Op veler verzoek (vooral van Hans Mekers en de familie Meijer) zijn de teksten van Zwarte Piet & Rooie Herder hieronder terug te vinden.

 

Even voorstellen; wij zijn het kleurrijke duo Zwarte Piet & Rooie Herder. We hebben niet alleen een prins, adjudant en hofnar, maar ook een buutrede en dansmarietjes.

 

Vooral op de dansmarietjes zijn we trots, want die zijn erg origineel.

(Dansma-rietjes tonen)

Ook zeer geschikt om te zuigen!

 

Verwacht niet te veel van ons, want net als dit hele carnavalsgebeuren is ook deze buutrede maar een probeersel. Het is voor Zwarte Piet & Rooie Herder de eerste keer, dus we noemen het onze ‘debuutrede’.

We willen er vooral een leuke avond van maken, we gaan geen mensen beledigen. We houden niet van kwetsen.

Nee, geef mien moar een proem.

 

Allereerst willen we onze gastvrouw Marieke en haar lieftallige echtgenoot Rudi bedanken. Als het in februari echt carnaval is zitten we bij de Waggel, vanavond konden we terecht bij de Rots en daar zijn we blij mee. Bovendien is de vergunning voor deze tent dankzij Rudi net zo rond als dat hij zelf is en daar hebben we zelf schik van gehad. Hebben we nu dan helemaal geen grap over Rudi? Nee, dat lag er te dik bovenop.

(Dat zei Marieke vannacht ook nog.)

 

We hebben wel gehoord dat Rudi ruzie heeft in de Grotestraat, vanwege oneerlijke concurrentie. Misschien hebben jullie meegekregen dat je bij de Rots sinds kort ook terecht kunt voor een kapsalon. Daar was Decha niet blij mee… Ze vonden Rudi maar een stomme zak. Ze vonden hem echt een zak.

Toch moet je oppassen wat je zegt bij Rudi. Ik heb daar weleens eten besteld en als je dan niet op je plek zat, begon hij gelijk te dreigen. Echt, die kerel sleept je zo voor het gerecht…

Rudi had trouwens wel een excuus voor zijn nieuwe carrière: ik ben er geknipt voor, zei de kroegbaas.

Decha heeft inmiddels al wel actie ondernomen in een poging  om klanten terug te winnen, en heeft een nieuwe inrichting.

Een nieuwe inrichting?

Ja, die is speciaal voor verknipte personen…

 

Maar Decha is niet de enige die klanten aan zich wil binden. Met de economie wil het nog steeds niet echt vlotten, dus ook multinationals willen de consument vasthouden. Dat je de klant dan af en toe presentjes geeft is niet zo gek, maar het moet wel een beetje logisch zijn.

Inderdaad… Wat ze nou cadeau doen bij een zak Lays:

Ik kocht laatst een zak chips, zat er een leesbril in…

Dus ik zet dat ding op, maar dan zie je dus geen zak…

(Ach Rudi, daar ben je!)

 

Ook voor de andere ondernemers in Gendringen is het allemaal moeilijk, dus die willen ook reclame maken.

Er was pas nog een verkiezing voor slechte slogans: Jozefs timmerwerk, al meer dan 2000 jaar een begrip, maar van slechte slogans hebben we hier in Gendringen geen last. De winkeliers hier kunnen gewoon terecht tegenover cafetaria Te Pas. Daar zit de Leuzenstichting…

 

Ik had laatst wat verzonnen voor aannemersbedrijf Dirk Nusselder, vader is timmerman. Ik dDacht dat ik wel een mooie had: van Dirks hout zaagt men planken, Nusselder laat nooit verstek gaan of Dirk slaat de plank niet mis, maar bij vader is iets al gauw afgezaagd…

Zo zijn er wel meer slechte slogans, want Hans Bresser kwam ooit met: Pijpen en stangen, Jan Robben heeft ze in alle maten hangen. Het zit Blumer wat dat betreft toch al niet mee, want eerder hadden ze al ‘Samen kussen met de vakman’. En toen ze iets nieuws verzonnen was dat ook geen succes, want niemand durfde nog binnen te komen toen ze adverteerden met ‘Een hele winkel vol met bouten’.

 

Gelukkig hebben ze geprofiteerd van de ellende die er laatst was bij die uitgeverij van Sanoma, waar al die bladen failliet gingen; Viva, Nieuwe Revu. Ze hebben met Blumer installatie één titel overgenomen: de Pleeboy. Hopelijk verwachten ze daarmee niet direct succes en hebben ze even geduld. Want zeker voor een installatiebedrijf en de Pleeboy is dat toepasselijk: niet te snel opgeven, maar wel effe doortrekken…

 

Bij de buurman van Blumer is het ook nog een afwachten wat er gaat gebeuren, ik heb gehoord dat de Mitra er misschien mee ophoudt. Reinier en Veronica houden allebei wel van een sigaretje, en het gerucht gaat dat ze de muziekwereld in willen. Dat is niet zo gek, ze worden nu al het drumstel genoemd. En ook best logisch dat ze als dj iets in de muziek willen, want ze staan nu al vaak hele avonden te draaien. Wel zonde van de Mitra, want daar hebben ze een groot voordeel: dat je er ook met shag kunt betalen. Aan de andere kant moeten ze ook aan hun gezin denken, want ze hebben nogal wat zorgen over hun zoon, die wel een borreltje lust.

Die jongste bedoel je?

Nee, Danny.

 

Ook is er nog wel iets nieuws mogelijk voor Rudi Buitenhuis, als het met de cafetaria en de kapsalon niet loopt: een eigen aannemersbedrijf: Rudi Bouwt een huis. Huis dat staat als een rots.

Verderop in de Grotestraat hadden we er ook nog eentje: Heijerman is de beste. Die is dan wel niet zo origineel, maar met zo’n slogan zit je wel gebakken.

En dan nog Mekers Fietsen, daarover heb ik via de mail contact gehad met Hans Mekers. Eerst vroeg ik nog: Hans, is het goed als ik je over die slogan voor de fiets bel?

Nee ik heb liever dat je mailt, ik wil niet dat je me met een probleem opzadelt.

Sorry Hans, ik wil je niet in de wielen rijden.

Is niet erg, als jij er dan ook niet moeilijk over doet als ik je een beetje stuur.

Nee hoor. Maar ik trapper niet in als je me voor de gek houdt.

Daar ben ik niet bang voor, we hebben een goede band.

Ik moet bekennen: toen keek ik al wel een beetje framed op. Maar ik mailde hem:

Het is belangrijk dat we de klant snel binden.

Juist, die moet als het ware bij ons aan de ketting liggen.

Dus dat liep gesmeerd, en alles leek toen even in de hoogste versnelling terecht te komen. Maar daarna vond Hans het toch nodig om op de rem te trappen, want we kwamen er financieel niet uit. De onderhandelingen zaten helemaal op slot.

Ik heb nog gezegd: Jesper is ook heel creatief; zullen langs Brom fietsen?

Maar uiteindelijk liep het toch spaak. Toen slaakte ik eerlijk gezegd wel een zucht van verlichting, want Hans en ik waren bepaald geen goede tandem.

Dus de slogan die ze nu krijgen zal wel heel standaard worden…

 

Is hun oudste dochter er trouwens? Ja? Dat is goed nieuws. Ik heb gehoord dat ze ziek was: ze had laatst de hele dag op Bert gelegen.

En bloedarmoede had ze ook, ze was heel snel moe. Laatst zei ze al om vier uur ‘s middags tegen vader en moeder: pap, mam, ik ga naar Bert.

De reactie van Hans was: wat heb ik nou aan mijn fiets hangen?

 

En is Bart van Embden er? Nee, das mooi, want we hadden al gehoopt op een party ohne Embden…

 

Ik had ook verwacht dat Harry Ebbers nog wel zou komen, verkleed als muziekinstrument.

Harry Ebbers? Als muziekinstrument?

Ja… Ik fietste laatst langs hun huis en toen hoorde ik hem net toevallig luidkeels roepen: ik ben klarinet!

 

En moeten we het dan nog over De Breuk hebben? Van Robert? Nou vooruit… Robert heeft laatst op twee plaatsen zijn pink gebroken. In Doetinchem en in Gendringen.

 

Ik baal overigens wel van Robert en zijn vrienden. Hij was laatst aan het klussen met Niek en Jesper, en toen waren ze met een meetlint aan het kijken hoe breed de woonkamer precies was. Meten met twee maten, daar houd ik echt niet van.

 

We hebben het er tijdens de vergadering nog over gehad of we deze buutrede in het ABN of in het dialect zouden doen.

Maar voor mij was er maar één optie, zodra ik begin te praten gaat alles plat. Zo heb ik Anouk ook versierd.

Daarover gesproken: jij deed toch ook altijd nog wel een beetje buiten de deur neuken?

Jawel, maar daar ben ik mee gestopt.

Omdat je je meisje niet langer wilde voorliegen?

Nee, ik werd er zo verkouden van.

Dan zal Anouk ook wel een goede conditie hebben, ik denk dat zij met wielrennen een goede kandidaat voor de bolletjestrui zou zijn; ze gaat toch al hele dagen over Heuvels heen.

 

Maar genoeg over mij, we hadden het net over Robert, die zit nu in het onderwijs en doet niks, net als Rob Zeevalkink en Louis en Rob Blumer, maar Robert heeft in een vorige carrière nog gewerkt met Paja, samen sleuven frezen. Dat doet me er weer denken aan dat het met de economie zo slecht gaat, want het schijnt dat Paja nu echt moet vrezen voor zijn baan.

 

Misschien kan hij de nieuwe trainer van Gendringen worden.

Ja, daar zijn ze naar op zoek hè, er is al een profielschets gemaakt.

(Profielschets tonen)

 

En wist je dat ook Jeroen van der Boom zonder werk zit?

Jeroen van der Boom? Die zanger, van de Toppers?

Ja, die was ergens begonnen als ober. Maar hij is ontslagen, want mensen konden nooit bij hem bestellen. Elke keer als ze vroegen of ze al aan de beurt waren zong hij: nee, jij bent zo!

 

Weet je wie ook ander werk heeft? Maud van Michiel: voordat zij voor de klas ging staan heeft ze geloof ik een tijdje op het land gewerkt. Koeien melken, eerpels uit de grond halen, grasmaaien. En als je de hele dag het gras hebt gemaaid, ga je op den duur aardig van hooi balen. Maar ze kreeg altijd wel een mandje mee naar huis, met eerpels en wat groente. Als ze dan allebei al een keer hadden opgeschept en er was nog wat over, dan vroeg Michiel, galant als hij is, altijd aan Maud: mo’j nog eerpels, rooie?

 

Maar toch, je kunt op het land werken of voor de klas staan, het is allebei niet ideaal. Dan kun je nog beter bij de politie werken. Al is dat ook niet zaligmakend: Wouter Pol en William Legeland hebben allebei last van de rug. De politie had zwaar geschut ingezet…

Ik heb ook gehoord dat Jos en Jesper laatst iets hadden uitgehaald wat niet door de beugel kon; die moesten een nachtje brommen.

Klopt, ze hadden een aanrijding veroorzaakt. Eén persoon had blikschade, maar ook anderen hadden last van hun ogen.

En wist je dat Martin Hendrixen is opgepakt?

Die is op heterdaad betrapt, hij had de auto vol met Voetzoekers liggen.

Maar Martin is niet de enige: het gerucht gaat dat er ook een dame is gearresteerd, omdat ze midden in het dorp onzedelijke handelingen zou hebben verricht.

Ik heb hier het politierapport: de vrouw wordt ervan verdacht de heer Martin H. te hebben betast, op een locatie waar dat absoluut niet toegestaan kan worden, namelijk midden in de Grotestraat. Het verweer van de verdachte: tja, je moet érgens een grens trekken.

Gelukkig heeft de politie die zaak opgelost, dat mag ook wel eens gezegd worden.

Klopt, dat gaat de politie nu ook zelf doen. Ze zetten social media in om te laten weten als ze een succesje hebben geboekt. Laatst hadden ze een post op Facebook geplaatst, toen was er iemand vermoord. De politiewoordvoerder, opgetogen: we hebben al één lijk!